παρασπάδα

η / παρασπάς, -άδος, ΝΜ

νεοελλ.

βοτ. κλαδί που αναπτύσσεται αυτόματα από την ρίζα ενός δένδρου, παραφυάδα

μσν.

βλαστός, παραφυάδα που αποσπάται από το μητρικό φυτό για να φυτευθεί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)-* + -σπάς, -άδος (< θ. σπαδ- τού σπάω / σπῶ*), πρβλ. νεο-σπάς].